ကိုယ္ပိုင္ဗီဇာနဲ႕ ခရီးစဥ္

မႏွစ္ကေတာ့ အိႏိၵယသြားဖို႔ ညစ္လိုက္ရတဲ့စိတ္..။ ေျပာမဆံုးေပါင္ ျဖစ္က်န္ခဲ့တာ နီးစပ္ရာ အသိေတြ အားလံုး အသိေပါ့..။ အခုက်ေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ဗီဇာနဲ႕ ခရီးသြားမဲ့ အျဖစ္စံုသနစ္စံု..။ အခုခ်ိန္က ေနာ္ေဝးမွာ ေႏြရာသီဝင္ခဲ့ ၿပီဆုိေတာ့.. အားလံုး လွုပ္လွုပ္ရြရြ..။ ေနေရာင္ထြက္လာကတည္းက လူေတြက ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ေနတာ အခုခ်ိန္က အဆိုးဆံုး အခ်ိန္ ေပါ့..ဒီဂရီအျမင့္ဆံုး တက္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့..။ အဲဒီထဲမွာ မေဗဒါတို႕ မိသားစုလည္း အပါအဝင္.. ဟိုဟာလုပ္မထိ ဒီဟာလုပ္မထိ ျဖစ္ေနတာေပါ့..။ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီဆိုေတာ့ သြားခ်င္လာခ်င္ျဖစ္ေနၿပီ..။ အိမ္ေပၚက ပဲၾကည့္ၾကည့္ လမ္းေပၚမွာပဲၾကည့္ၾကည့္ လူေတြက ခရီးေဆာင္အိတ္ေတြနဲ႕.. ဟိုဟိုဒီဒီ..ေတြ႕ရတာေပါ့..။

ဒီႏွစ္က ေတာ့ မေဗဒါတို႕ မိသားစုခရီးေဝးမထြက္ႏိုင္ဘူး..။ အိမ္နီးးခ်င္းႏိုင္ငံ ဆီြဒင္ကိုပဲ ထြက္ျဖစ္ေတာ့ တာပဲ..။ ဆီြဒင္မွာကေတာ့ ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္လို႕ ေျပာလို႕ရတဲ့ အေၾကာင္းသိ အစင္းသိေတြ ရွိေလရဲ႕..။ သူတို႕ဆီသြားရင္ စားခ်င္သလိုစား.. ေျပာခ်င္တာေတြ ေရွ႕ေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြေျပာ.. စိတ္ကူးယဥ္တာေတြလည္း ေျပာၾကနဲ႕ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာေပ့ါ..။ အဲလိုအေပ်ာ္ရွာရင္း ကေလးေတြေရာ လူႀကီးေတြပါ ေပ်ာ္ၾကဖို႕ မေဗဒါတို႕ ေခတ္မီေအာာင္ ခရီးထြက္ခဲ့ပါ၏..။ တကယ္ေတာ့ ေနာ္ေဝးနဲ႕ ဆီြဒင္ဆိုတာက ဟိုဘက္ဒီဘက္ အိမ္နီးခ်င္း ကပ္ေန တာ.. အိမ္ဦးနဲ႕ ၾကမ္းျပင္လို သြားခ်င္သလို သြားလို႕ရတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ.. ဘာဗီဇာမွမလိုဘူး..။ ေဆြမ်ိဳးႏိုင္ငံသားေတြ ဆိုေတာ့ တံခါးမရွိ ဓါးမရွိ သြားခ်င္သလိုသြားလို႕ရတယ္..။ ဥေရာပထဲမွာ ခက္တာဆိုလို႕ အဂၤလန္ေလာက္ပဲ..။ ဒါေတာင္ မိခင္ႏိုင္ငံသား ျဖစ္သြားရင္ မခက္ေတာ့ျပန္ဘူးေပါ့..။ တခ်ိဳ႕ဆုိလည္း ဟိုမွာပဲ ေရွာပင္းေတြဘာေတြ ထြက္ေပါ့..။ အခုလည္း ဆီြဒင္ နဲ႕က မေဝးလွဘူးဆိုေတာ့ ခရီးထြက္တယ္ဆိုေပမဲ့ အျဖစ္ခရီးလို႕ အမည္တပ္လဲရ၏ ေပါ့..။ လူၾကားေကာင္း ေအာင္ ေခတ္မီေအာင္ ထြက္တဲ့ခရီးစဥ္..။
္

ခရီးမထြက္ခင္ျဖစ္ပံုကို ေျပာျပခ်င္တာပါ..။ မေဗဒါတို႕နဲ႕ ရင္းႏွီးတဲ့သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ေန၇ာကဲြေနထိုင္ၾကေတာ့ ေတာင္နဲ႕ေျမာက္ကို စံုခ်ည္ဆန္ခ်ည္ သြားရမွာ..။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ လွမ္းဆက္သြယ္ေတာ့.. ကုန္က်စရိတ္ေတြ တြက္ၿပီး.. ေနာ္ေဝးနဲ႕ (၅)နာရီနည္းပါး ေမာင္းရတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးကို အရင္ ကားေမာင္းၿပီး သြားမယ္ေပါ့..။ အဲဒီကေနမွတခါ ဟိုဘက္ ေျမာက္ဘက္အထက္ပိုင္းေလာက္မွာ ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကို သြားလည္မယ္ေပါ့။..။ တကယ္ဝယ္ထားတဲ့ ရထားလတ္မွတ္က ေအာ္စလိုကေန ယယ္ဗလယ္ဆိုတဲ့ ေနရာကို အသြားအျပန္ ဝယ္ၿပီးသား..။ အခုေရာက္ေနတဲ့ၿမိဳ႕က သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ က ကားနဲ႕ေမာင္းဝင္လာဖို႕ေပါ့..။ ဆိုေတာ့ ႀကိဳေျပာထားၿပီးသား.. ဘယ္ေန႕ဘယ္ရက္ ထြက္လာမယ္ေပါ့..။ ဟိုကလည္းခ်တ္ျပဳတ္ ေစာင့္ေနၾကတာေပါ့..။ အိမ္က ခ်စ္ခ်စ္ကလည္း ညေန (၆) နာရီေလာက္ဆို ေရာက္မယ္ေပါ့..။ (၆) နာရီေလာက္လည္း ေရာက္ေရာ ဟိုက ဖုန္းလွမ္းဆက္ပါေလေရာ..။ ေရာက္လာေသးဘူးလား.. ဘယ္နားမွာလည္း.. နီးေနၿပီလားေပါ့..။ မေဗဒါလည္း အသံေသးေသးေလးနဲ႕ မေရာက္ေသးဘူး.. အခုမွ အိမ္ကေန ထြက္လာတာ ဆိုၿပီးရွင္းျပရတယ္..။ ဟိုဘက္ကေတာ့ အားနာတယ္ထင္ပါရဲ႕.. ဘာမွျပန္မေျပာဘူး..အိုေကပါပဲေျပာၿပီး ဖုန္းျပန္ခ်သြားတယ္..။ ကြ်န္မခ်စ္ခ်စ္လည္း ကားကို ေတာေတာင္အထပ္ထပ္ ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း မိသားစုေတြ ေအးေအးေဆးေဆး ေမာင္းခဲ့တာေပါ့..။ သူတို႕လွမ္းေမးတဲ့ ညေန (၆) နာရီက အိမ္က စထြက္ရံုပဲ ရွိေသးတယ္.. မေဗဒါရဲ႕ ျဖစ္ပံု (အိမ္က ထြက္တာ ေနာက္က်တာ)က ဒီလို ဒီလို..။


မေဗဒါခရီးမထြက္ခင္ အိမ္မွာ.. အလွဴမွာ ျမင္ရတဲ့ အစားအေသာက္ အပ်က္အစီးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္..။ လြင့္ပစ္ရၿပီဆိုရင္ မေဗဒါ အင္မတန္ စိတ္ထဲမေကာင္းလွဘူး..။ ကိုယ့္မွာ အျပစ္ရွိသလို အၿမဲခံစားရတယ္..။ အိမ္မွာလည္း ထမင္းခ်က္ထားတာ တရက္ပဲရွိေသးတယ္..။ ေနကျပင္းလာေတာ့ အနံ႔က နဲနဲထြက္လာတယ္..။ မေဗဒါက သိပ္စိတ္မခ်တာနဲ႕ အိုးေျပာင္းၿပီး လွယ္ထားလိုက္တယ္..။ လွယ္ၿပီးက်န္တဲ့ဟာက နဲနဲအနံ႕ထြက္ေနတယ္..။ ဒါက ကိုယ္က ႏွေျမာတဲ့စိတ္ေၾကာင့္လားမသိ.. သိပ္မနံသလိုျဖစ္ေနတယ္..။ အိမ္က သားသားကေတာ့ မီးဖိုထဲဝင္လာတာနဲ႕.. နံလိုက္တာဆိုၿပီး ထြက္ေျပးတဲ့အဆင့္..။ ဒါကို မေဗဒါက ထမင္းလည္းစားေရာ.. ခ်စ္ခ်စ္တပန္းကန္.. ေဗေဗက တပန္းကန္ ေႏြးၿပီး တု႕ံစရာ.. ဟင္း.. ငပိေထာင္းေတြနဲ႕ စားၾကေလသတည္း..။ စားတဲ့အခ်ိန္ကလည္း မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ..။ ည (၉)နာရီေလာက္ရွိေနၿပီ..။ မိုးခ်ဳပ္ေနတာေတာင္ တေယာက္ကို ၂ ပန္းကန္ေလာက္ ေလြးလိုက္ၾကတယ္..။

စားလို႕လည္းၿပီးေရာ မေဗဒါ ဗိုက္ေတြနာၿပီး ေနလို႕ထိုင္လို႕ မေကာင္းေတာ့ဘူး.. ဗိုက္ကယ္ၿပီးေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္လည္း မရေတာ့ဘူး..။ ဗမာေဆးလည္းမကူႏိုင္ အဂၤလိပ္ေဆးလည္း မကူႏိုင္..။ ကန္ေတာ့ပါရဲ႕..ဝမ္းေတြစသြားပါေရာ..။ ဝမ္းသြားတာလည္း စိတ္လာၿပီး အေပၚေအာက္ အကုန္လံုး တန္ခိုးေတြ ျပေတာ့တာပဲ..။ ခ်စ္ခ်စ္ကလည္း ဟိုဟာဒီဟာေတြကူလုပ္ေပးနဲ႕..။ အင္း သိပ္မၾကာဘူး..။ ခ်စ္ခ်စ္လည္း တန္ခိုးေတြ ျပလာပါေရာ..။ သူရဲ႕ ခႏာကိုယ္က တုန္႕ျပန္တာ ေနာက္က်တယ္..။ ပါးေစာင္းေတြက သြားရည္ယိုလာၿပီး မွဴးေႏွာက္လာတာေပါ့..။ ၿပီးလည္းၿပီးေရာ ေအာက္ပိုင္းက စပါေလေရာ..။ ေျပာရရင္ေတာ့ မေဗဒါတို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုး တစ္ညလံုး ေကာင္းေကာင္း မအိပ္ရေတာ့ပဲ.. မွဴးေႏွာက္ေႏွာက္ အီလည္လည္ေတြျဖစ္ၿပီး မိုးလင္းေတာ့လည္း မထႏိုင္ေတာ့ဘူး..။ အဲဒီေတာ့ ညေန (၆) နာရီေရာက္မယ္လို႕ ေပးထားတဲ့ ကတိလည္း ပ်က္ကေရာပါပဲ..။ ကားေမာင္းမဲ့ ခ်စ္ခ်စ္က မိုးလင္းတဲ့အထိ မအန္ထြက္လာေတာ့ ပိုဆိုးသြားတယ္..။ သူေနရထိုင္ရ ခက္ေနေတာ့တာပဲ.. တကယ္ေတာ့ သူက ေတာ္ေတာ္ေလး ခံႏိုင္ရည္ရွိတဲ့သူ.. ဒါေတာင္ သူေတာ္ေတာ္ေလး အေနရခက္ေနေတာ့ မေဗဒါ ရဲ႕ မိုက္ခ်က္ စဥ္းစားသာၾကည့္ေတာ့..။ ေကြ်းတာကို စားလိုက္မိတာ သူ႕ခမ်ာ ေတာ္ေတာ္ေလး ဒုကၡျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ..။ မေဗဒါက ျပန္ထြက္တာ နဲနဲေစာေတာ့ သူ႕ကိုၾကည့္ၿပီး သနားမိေတာ့တာပဲ..။

ကတိေပးထားလည္း မသြားေတာ့ဘူးေပါ့.. ေနာက္ေန႕မွ သြားေတာ့မယ္ေပါ့..။ ဒါေပမဲ့လည္း ညေန (၄) နာရီေလာက္လည္းေရာက္ေရာ ကမၻာ့ေဘာလံုးပဲြလည္း ၾကည့္ေရာ ခ်စ္ခ်စ္အသံက ေျပာင္းသြားတယ္.. အားေပးသံက တက္ၾကြေနတာနဲ႕ ဒါဆိုရင္ ခ်စ္ခ်စ္ကားေမာင္းႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး ဟိုဟာျပင္ ဒီဟာျပင္နဲ႕ (၆) နာရီနည္းမွ အိမ္က ထြက္ျဖစ္တဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းရွည္..။ လူမိုက္မေဗဒါရဲ႕ မွားသြားတဲ့ စဥ္းစားခ်က္မ်ားပါပဲ..။
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေျပာရင္ေတာ့ မေဗဒါတို႕ အိမ္အလည္ထြက္ဖို႕ကို မစဥ္းစား မဆင္ျခင္ပဲ မေႏွာေျမာသင့္ပဲ စားလိုက္မိေတာ့ ခရီးစဥ္လည္း ေနာက္က်.. လူလည္း မေသရံုတမယ္ ခံလိုက္ရတာ ေသလုေမွ်ာပါးပဲ..။ ဓါတ္ႀကီးေလးပါးနဲ႕ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ခႏ<ာကိုယ္ႀကီးလည္း စိတ္တိုၿပီး ခံရခက္သြားေလရဲ႕.. ဆီြဒင္ ကိုလည္း ည ၁၀ နာရီ ခဲြေလာက္မွ ေရာက္လာေလသတည္းပါ.. အခုေတာ့လည္း သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ အဌားကြန္ျပဴတာေလးနဲ႕ ဘီးမားလို ရိုက္ၿပီး မိုက္မဲ့တဲ့ သတင္းေကာင္းေလး ကို ပို႔စ္အျဖစ္ တင္ေပးပါတယ္..။ ဒီမွာ ၾကားေနၾက ျပႆနာေလးေတြ ေပ်ာ္စရာအေၾကာင္းေလးေတြကိုလည္း ကြန္ျပဴတာ ဌားလို႕ရရင္ တင္ေပးပါဦးမယ္..။ မေဗဒါမွာ ကိုယ္ပိုင္မရွိပဲ တေယာက္တည္း (၂) လံုးပိုင္တဲ့ သမီး လပ္ပေတာ့ကေတာ့ ဗိုလ္လိုပဲ ေရးလို႕ရပါတယ္..။ အဟဲ မေဗဒါကလည္း အဂၤလိပ္လို မတက္ေတာ့ မရိုက္ျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့..။ အားလံုးကို ႏုတ္ဆက္ပါတယ္ေနာ္.. ။ အတိုအစေလးေတြလည္း ေရးပါအံုးမယ္..။ အားေပးၾကပါဦး.. ေလးပင္တာေတြေတာ့လည္း ခဏ နားၿပီးမွ ေရးမယ္ေနာ္..။

မေဗဒါ