ေလွ်ာက္လဲခ်က္လည္း မဟုတ္ပါ..

ေအာ္စလိုသႀကၤန္မွာ ဘာတာဝန္မွ မရွိပဲ ၄ ပါတ္ေလာက္ ေယာင္ဝါးဝါး လိုက္လုပ္ခဲ့ပါတယ္..။ သူမ်ားေတြကေတာ့ တကယ္ကို တာဝန္ရွိလို႕ ယူထားတဲ့ တာဝန္ေတြအတြက္ သြားရ လာရ..ကြ်န္မကေတာ့ တာဝန္မရွိပဲ လိုက္သြားလိုက္တာ…. အေပ်ာ္ကို မနဲ…ရပ္ယူရတဲ့အထိ..။ ေအာ္ ေပ်ာ္စရာမရွိတဲ့ ေဟာဒီက ဝန္ရိုးစြန္းမွာ အဲသလို မေပ်ာ္ရင္လည္း လူျဖစ္ရက်ိဳး ရံူးရခ်ည္ရဲ႕လို႕ ကုိယ့္ဘာသာယူဆတာမို႕ ဖန္တီးရယူျခင္းလည္း မည္ပါေပတယ္..။ ေအာ္စလိုသႀကၤန္ကေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့လ (၁၆) မွာလုပ္ခဲ့တာပါ… သူမ်ားေတြ အကတိုက္တာ သံခ်ပ္တိုက္တာ… ေတြၾကည့္ အားက်လာခဲ့တာနဲ႕ သီခ်င္းဆိုခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပၚလာခဲ့ပါတယ္.. ဒါနဲ႕ပဲ သီခ်င္းဆိုမယ္ဆိုၿပီး ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္..။ ဆိုခ်င္တာကလည္း တကယ့္အေကာင္းစား..။ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့သီခ်င္း… ျမန္မာ့သီခ်င္း … ျမန္မာ တိုင္း ႏွစ္သက္တဲ့ သီခ်င္းလို႕ ယူဆရတဲ့ သီခ်င္းေကာင္း ` သက္ဆိုင္သူသို႕`..။ ေရးသူက ဘိုကေလးတင့္ေအာင္..။

ဒီမွာက အခန္းဌားရတာ အေတာ္ေလး ေစ်းႀကီးတယ္… သိသေလာက္ေတာ့ ခရိုနာေငြ အစမ္းေလးက်င့္ဖို႕ကို ၃၀၀၀ ေပးရတယ္ .. ဒါေတာင္…၂ နာရီစာပဲ… ေနာက္ေန႕ က်င္းပဖို႕က ေသာင္းခ်ီေလရဲ႕..။ မေဗဒါက ပထမေန႕မွာ သီခ်င္းလည္း သြားမတိုက္ထားဘူး..တိုက္ဖို႕လည္း အခ်ိန္ ၂ ဘက္လံုးမွာ မရိွဘူး… သီခ်င္းကိုေတာ့ အိမ္မွာ အလြတ္ အခါခါ ေအာ္ဟစ္ထားေလရဲ႕.. ေယာက်ာ္းကလည္း ပါဝင္ကူညီေပးတယ္..။

အိမ္မွာေတာ့ အဟုတ္ျဖစ္ေနၿပီ… စာသားလည္း အလြတ္ရ… အျပတ္ကိုဟဲတာပဲ… ကြ်န္မဆိုတာကို မေကာင္းဘူးလို႕ ေျပာတက္တဲ့ သမီးကလည္း အားေပး ..ဟုတ္ၿပီေပါ့..။ တကယ္လည္း ေရာက္လာေရာ… အေရွ႕က ..ဆိုသြားတဲ့သူမွာ ျပႆနာတက္ပါေလေရာ.. စက္သမား အတု ( စက္သမားမဟုတ္ပဲ… ဗာက္ မာစတာလို႕ ေခၚတဲ့ ကင္းေစာင့္လံုျခံဳေရးစစ္ေဆးသူ ) က စက္ကိုင္ေတာ့ အသံက ေစာင့္တက္လိုက္ ျပတ္သြားလိုက္ … က်ယ္လာ တိုးလာ ..သီခ်င္းက ေႏွးလာလိုက္နဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ..။ ကြ်န္မတို႕က သူ႕ရဲ႕ အစမ္းသပ္ခံျဖစ္ကေရာပဲ..။ အဲဒါကို စင္ေအာက္ကေနေတြ႕ေတာ့ အဲေလာက္ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ အေျခအေန ဆိုးေနၿပီလို႕ သိလိုက္ပါတယ္… ပါမယ္ ဆိုမယ္ လို႕ ေျပာထားၿပီးေတာ့လည္း မဆိုေတာ့ဘူး လုပ္လို႕မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး…။ စင္ေပၚလဲေရာက္ေရာ ကြ်န္မမွာ လူေၾကာက္တာေရာ… စင္ေပၚမွာ တကယ္မဆိုဘူးလို႕ အသံက တုန္.. ထြက္လာတဲ့ စက္က သီခ်င္းသံက ဟုန္.. ထြက္လာတဲ့ အေခြက သီခ်င္းကလည္း ျပတ္ေတာက္ျပတ္ေတာက္နဲ႕ မွတ္ကေရာပဲ..။ စက္က တမ်ိဳး ကြ်န္မက တမ်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳး ႏွစ္သံနဲ႕ သက္ဆိုင္သူသို႕ ကို ခ်ဲလိုက္တာ ပ်က္ကေရာပဲ.. ။ သီခ်င္းကို သည္းခံၿပီးနားေထာင့္ သူမ်ားကိုလည္း အားနာရသလို ကိုယ့္မ်က္ႏွာလည္း အေရွ႕ကေန အေနာက္ ေျပာင္းလို႕ မျဖစ္ေတာ့ ဒီအတုိင္းပဲ ေနလိုက္ရေတာ့တာပါပဲ..။ ဒါေတာင္ အဲဒီျပတ္ေတာင္း ျဖစ္ေနတာကို ၿပီးေအာင္ ဆက္ဆိုလိုက္မိေသးတယ္.. အဲသလို ဝါသနာရယ္ပါ..။



အဲသလို ၂၀၁၁ သႀကၤန္ ေအာ္စလိုမွာ ဝင္ကဲ ခဲ့တဲ့ ကြ်န္မ…. ဝါသနာကို တားမရလို႕ အိမ္မွာ သီခ်င္းေတြ ဆက္ေလ့က်င့္ေနဆဲ..။ အိမ္မွာတင္မဟုတ္ဘူး.. က်န္ခဲ့တဲ့ အပတ္ကလည္း သူငယ္ခ်င္းအိမ္ေတြမွာ သြားဒုကၡေပးၿပီးသြားၿပီ.. ဒီမွာက သြားေရးလာေရးနဲ႕..တျခားေသာ အေရးမ်ားကလည္း မေထာင္းသာတာမို႕ ခနခနလည္း ဒုကၡေပးလို႕ မရဘူး..။ လက္လုပ္လက္စားဘဝ စိန္ေဗဒါမလား..။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္မွာပဲ မိသားစုကို အသံနဲ႕ ဒုကၡေပးေနရေတာ့တယ္..။ ေနာက္ လာအံုးမယ္ အတီး.. ေလ့က်င့္ေနတယ္..လက္ထိပ္ေတြေတာ့ ေတာ္ေတာ္နာေနၿပီ..။

ေအာ္ဝါသနာမ်ား မခမ္းေျခာက္တက္ဘူး…ဘယ္ေလာက္ထိ…. မ်ား ဆိုခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေနအံုးမလဲ မသိဘူး..။ အင္း တကယ္ေတာ့လည္း ကိုယ္တေယာက္တည္း မဟုတ္ပါဘူး… အမ်ားႀကီး…ထဲက ကိုယ္က တေယာက္ပါ…။ ဟဲ အေဖာ္ေတြကိုပါ ပါေအာင္ေခၚမွ ..။ ေတာ္ၾကာေန ကိုယ္တေယာက္တည္း ေပါတယ္ထင္ ေနမွာစိုး လို႕..အမ်ားႀကီးရွိတယ္… မေဗဒါတို႕ ေနတဲ့ ေနာ္ေဝးမွာ..။ အဆိုေတာ္ျဖစ္ႏိုင္သူေတြလည္း ဒုနဲ႕ ေဒး….။တကယ္ေျပာတာ ေနာက္တာမဟုတ္ဘူး… အဆိုေတာ္အစစ္ေတြလည္း ရွိတယ္…ကခ်င္အဆို ေတာ္ေတြ.. မေဗဒါ တို႕ က ဝါသနာရွင္ အတုေလးေတြ..။



… စင္ေပၚမွာ ဆိုသြားတာကို သည္းခံၿပီး နားေထာင္သြားတဲ့… သူမ်ားကို.. ေက်းဇူးပါ ။ ဓါတ္ပံုမ်ားလည္း အမွတ္တယ တင္ပါတယ္.. အသံကို နားမေထာင္ရလည္း အင္မတန္ လွပတဲ့ ကြ်န္မရဲ႕ ပံုကို ၾကည့္လုိသူမ်ား ၾကည့္ရေအာင္..။ အသံနဲ႕ ဒုကၡကို မခံစားရသူမ်ား ပံုေလးနဲ႕ ဒုကၡ ခံစားၾကပါေစသတည္း…။ ေအာ္ေျပာအံုးမယ္ အျပင္မွာ မလွေပမဲ့ နဲနဲၾကည့္ေကာင္းလို႕ တင္ေပးတာျဖစ္ပါေၾကာင္းးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး….

ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရြင္ၾကပါေစ လို႕… ။

မေဗဒါ (၈၈)
၀၁.၀၅.၂၀၁၁