အနိုင္မရနိုင္တဲ့ “ဂိမ္း”ကိုမကစားမိေစနဲ႔

facebook စာမ်က္နွာမွာ ကိုဇာဂနာ (ကတုံးႀကီး) ဘာမွမသိပဲ ၀င္မေျပာနဲ႔ ဘာနဲ႔ေျပာလာေတာ့ က်ေနာ္လဲ သူဘာေတြမ်ားေျပာလဲလို႔ သြားၾကည့္မိလိုက္တယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူေျပာတာ ဘာမ်ားမွားလဲေပါ့ က်ေနာ့္အျမင္ေတာ့ အမွားမပါပါဘူး။ ဇာဂနာဆိုတာ အမွန္ေတြကို မဆလ ေခတ္ထဲက ေ၀ဖန္ ေျပာဆိုခဲ့သူပါ။ ေျမာက္ပိုင္းကိစၥလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္မိ ေတာ့ သူေျပာတာ မမွားပါဘူး မွားေနတာက အေျခအေနနဲ႔ စနစ္ႀကီးပါဗ်ာ။

ေျမာက္ပိုင္းမွာ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့ၾကသလဲဆိုတာကို က်ေနာ္က စံုေထာက္ႀကီး ဦးစံရွားတို႔ မင္းသိခၤ ရဲ့ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ ဆားပုလင္းနွင္းေမာင္တို႔လို ကြင္းဆက္ေတြ ခ်ိတ္ဆက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခံခဲ့ရတဲ့သူေတြ အစြတ္စြဲခံရတဲ့သူေတြဟာ သူလ်ိဳဟုတ္ျခင္း မဟုတ္ျခင္းထက္ facebook စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ေဖာ္ျပေနသလို သူတို ့ေတြပဲ သမိုင္းကိုအသတ္ခံလိုက္ရတာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ သမိုင္းကို အသတ္ခံလိုက္ရတဲ့သူေတြထဲမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ေအာ္ဆဲေနၾကတဲ့ ေအာင္နိုင္တို႔၊ သံေခ်ာင္းတို႔ မ်ိဳး၀င္တို႔ လွေဆာင္တို႔လည္းပါတယ္လို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ျမင္တယ္ဗ်။ သူတို႔ေတြ ဘယ္ေနရာသြားသြား လူေတာတိုးဘို႔ခက္သြားၾကပါၿပီ။

ကဲဘာေတြျဖစ္ခဲ့သလဲ ABSDF ေျမာက္ပိုင္းရဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းေလးကို နဲနဲၾကည့္လိုက္ၾကရ ေအာင္ဗ်ာ……..ခင္ဗ်ားတို႔ သိထားတာက ေျမာက္ပိုင္းမွာABSDF ဆိုျပီး စဖြဲ႔တယ္လို႔ ထင္ေန ၾကတာက မဟုတ္ဘူးဗ်။ ၁၉၈၈ ခု စက္တင္ဘာမွာ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းေတာ့ နယ္ေျမခံ ေက်ာင္းသားေတြက နီးစပ္ရာ KIA တပ္ ေတြဆီေရာက္သြားၾကတယ္။ ေရာက္သြားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ေတြကလဲ တၿမိဳ႕နဲ႔တၿမိဳ႕ မတိုင္ပင္ပဲ အတူတူျဖစ္ေနၾကတယ္ဗ်။ KIA တပ္ ေတြမွာ ေသနတ္ပစ္တာခတ္တာ လက္နက္ အျဖဳတ္အတတ္သင္မယ္ (Short Training ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ) သင္ျပီးမွ သူၿမိဳ႕ကိုယ့္ၿမိဳ႕ျပန္ျပီး လက္နက္နဲ႔ ျပန္သိမ္းယူမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက အဲေလာက္ပဲစဥ္းစားခဲ့ၾကတယ္ဗ်။ ၿမိဳ႕လူထုေတြကလည္း သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားေတြကို အရမ္းကူညီေထာက္ခံခဲ့ေတာ့ ဒီလိုပဲစဥ္းစားတာေပါ့။ အဖြဲ႔ဖြဲ႔ၿပီး ေတာ္ လွန္ေရးလုပ္မယ္ေတြ ဘာေတြမစဥ္းစားခဲ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ KIA တပ္ရင္းအသီးသီး ကိုေရာက္သြား ၾကတာေပါ့။ ျမစ္ႀကီးနားနဲ႔ မိုးေကာင္း ေက်ာင္းသားေတြက KIA တပ္ရင္း(၁၁) ၊မိုးညွင္းေက်ာင္း သားေတြက တပ္ရင္း(၅)၊ ေရႊကူအဖြဲ႔က ရင္း(၁၂) ေနာက္ဗန္းေမာ္အဖြဲ႔က တပ္မဟာ(၃) လြယ္ဂ်ယ္ဗန္းေမာ္ဖက္ေပါ့။ ကခ်င္ျပည္နယ္ ၿမိဳ႕နယ္အသီးသီးက တပ္ရင္း အသီးသီးကို လက္နက္ေတြလာယူျပီး သူ႔ၿမိဳ႕ကိုယ္ၿမိဳ႕ကို ျပန္သိမ္းယူမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ KIA ဗဟိုကေန ေက်ာင္း သားကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ဗဟိုကိုတက္လာဖို႔ ဆင့္ေခၚတယ္ ေဆြးေႏြးစရာရွိတယ္ေပါ့ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ျမစ္ႀကီးနားက ေက်ာ္ေက်ာ္၊ မ်ိဳးသြယ္နဲ႔ ကခ်င္ေက်ာင္းသားတဦး (နာမည္ေတာ့ မ မွတ္မိေတာ့ပါဘူး) မိုးေကာင္းက ႏွစ္ဖြဲ႔ဗ် ကိုလြမ္းမိုးေခၚ(ကိုျမင့္)ဦးေဆာင္ခဲ့တာက မီမီခိုင္၊ ပ်ံလႊား ၊ဂ်ိဳးျဖဴ၊ဘိုေစာ တို႔ကတဖြဲ႔ ေနာက္တဖြဲ႔က သန္းေဇာ္(မိုးေကာင္း)၊ ေအာင္ႀကီး၊ သန္းေငြ၊ မင္းေဌး တို ့ျဖစ္တယ္ဗ်။ ဒါက ရင္း(၁၁)က တက္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းသားကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔၊ ေနာက္မိုးညွင္း ကိုယ္စားလွယ္က သံေခ်ာင္းနဲ႔ ထြန္းလြင္၊ ဗန္ေမာ္က ဂမ္မလီနဲ႔တန္ဂြန္းတို႔ ျဖစ္တယ္ေျပာတယ္ဗ်။ ေအာက္တိုဘာလမွာ တရုတ္နယ္စပ္ လိုင္စင္ဗဟိုမွာ သြားေဆြးေႏြးၾက တယ္ဆိုပဲ။ ဟိုေရာက္ေတာ့ စားစရာေသာက္စရာေတြ အရက္၊ ဘီယာ ေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔ စား ေသာက္ ဖြယ္ရာအစံုအလင္ နဲ႔ တည္ခင္းဧည့္ခံတယ္တဲ့။ ၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားကိုယ္စား လွယ္ေတြကို ၀န္ေဆာင္မႈေပးဖို႔ ရဲေမတေယာက္စီလည္း ေပးထားတယ္လို႔လဲသိရတယ္။ အိပ္တဲ့ အိပ္ယာေတြ ေခါက္သိမ္းတာတို႔ ထမင္းစားရင္ ထမင္းလိုက္ ထည့္တာတို႔ေပါ့ ေက်ာင္း သားကိုယ္စားလွယ္တို႔ ေတာ္ေတာ္ကိုေကာင္းစားခဲ့ၾကတယ္တဲ့။ KIAလူႀကီးေတြနဲ႔ ေက်ာင္း သား ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အစည္းေ၀းစၾကတာေတာ့ KIOဖက္က စတင္ေဆြးေႏြး ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တာ ဒီတိုင္းလုပ္လို႔မရဘူး အဖြဲ႔ဖြဲ႔ပါလို ့ေျပာတယ္တဲ့ ။ ေတာင္းပိုင္း ေဒသေတြမွာလည္း ေက်ာင္းသားေတြ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီေရာက္ေနၾကျပီး ဒီဖက္မွာလည္း ေထာင္ နဲ႔ခ်ီေရာက္လာနိုင္တယ္ ဒါေပမဲ့ ကခ်င္ေဒသမွာ ေက်ာင္းသား တဖြဲ႔ထဲပဲ ရွိ လို႔ရမယ္ (၂)ဖြဲ႔ (၃)ဖြဲ႔ျဖစ္လာရင္ ေမာင္းထုတ္မယ္လို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေဇာ္မိုင္က ေျပာခဲ့ဘူးတယ္ လို႔ၾကားဘူးတာပဲ။ မိုးညွင္းတို႔ မိုးေကာင္းတို႔ ဆိုတာ (ရွမ္းနီ)ေတြပဲ သူလည္းရွမ္းနီေသြးစပ္တယ္လို႔လဲ ေျပာဘူး တယ္တဲ့ မိုးညွင္းမွာရွမ္းနဲ႔ကခ်င္လူမ်ိဳးေရး အထိကရံုးေတြလဲ ေျပာခဲ့တယ္ လို႔သိရပါတယ္။ ပါေဂ်ာင္ေဒသ လိုင္စင္မွာပဲ သူတို႔နဲ႕နီးတဲ့ ေနရာမွာထားမယ္ လက္နက္နဲ႔ ရိကၡာေတြကို ေက အိုင္အိုက ေထာက္ပံ့သြားမယ္လို႔သိရပါတယ္။ စစ္သင္တန္းကို လိုင္စင္စခန္း မွာပဲယူဖို႔ဆံုး ျဖတ္ၾကျပီး “ေက်ာင္းသားေတာ္လွန္လႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႔”(ကတလဖ)ကို ေအာက္ တိုဘာလကုန္ပိုင္းမွာ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကတယ္တဲ့ဗ်။ ေတာင္ပိုင္းေအဘီဗဟိုထက္ (၅)ရက္ေစာ တယ္လို႔သိရတယ္ ။ စစ္သင္တန္းယူစဥ္ကာလမွာေတာ့ (ကတလဖ)ရဲ့ယာယီ ေကာ္မတီ(၅) ဦးမွတာ၀န္ ယူတယ္ဆိုပဲ။ အဲဒီ(၅)ဦးကေတာ့ ေက်ာ္ေက်ာ္၊သံေခ်ာင္း၊ဘိုေစာ၊ဂ်ိဳျဖဴ၊ ဂမ္မလီ တို႔ေပါ့။ ဂမ္မလီဆိုတဲ့ အထက ေက်ာင္းသားကို သူတို႔လူကိုယ့္ဖက္သား အျဖစ္ထဲ့ထားတာ ေပါ့။ သူတို႔ငါးေယာက္က အပါတ္စဥ္(၁) သင္တန္းယူေနစဥ္ကာလမွာ ေက်ာင္းသားထုနဲ႔ KIA ၾကားမွာဆက္ညွိနွုိင္းေပးတဲ့ အဖြဲ႔ေပါ့။ တပ္ရင္းသီးသီးက ေက်ာင္းသားေတြ လိုင္စင္ ဗဟိုမွာ စစ္သင္တန္းယူဖို႕ စုစည္းၾကတယ္။ ပ်ံလႊားနဲ႔ထြန္းလြင္က မိုးညွင္းဖက္ကိုျပန္ဆင္းသြားတယ္။ သန္းေဇာ္နဲ႔မင္းေဌးက မိုးေကာင္းဖက္နဲ႕ မ်ိဳးသြယ္က ျမစ္ႀကီးနာဖက္ ျပန္ဆင္းဖို႔တာ၀န္ ယူၾက ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အုပ္စုလိုက္၊ အဖြဲ႔လိုက္ ေက်ာင္းသား (၁၅၀)ခန္႔ေရာက္လာတယ္။ တခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားေတြကိုလည္း ကြန္မန္ဒို လိုလို၊ ကခ်င္ေက်ာင္းသားလိုလိုနဲ႔ ခြဲထုတ္ ေခၚယူသြားတယ္ဗ်။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ေနရာကို သခ်ၤိဳင္းကုန္းနဲ႔လူသတ္ကုန္း ေနရာမွာ ေနရာခ်ေပးပါတယ္။ သရဲေျခာက္တာတို႔ သရဲပူးတာတို႔ စံုလို႔ပါပဲဗ်ာ။ သင္တန္းကြင္း ေဖာက္ ရတာ တဲေဆာက္ရနဲ႔ျပႆနာကေတာ့မ်ိဳးစံုပါပဲ။ ေနာက္ေရာက္လာတဲ့သူေတြ ေနဖို႔တဲက မလံုေလာက္ေတာ့ အေရးေပၚတဲထိုးရတယ္ မိုးရြာထဲမွာညတြင္းခ်င္း အမိုးေတြတက္ မိုးလို႔ ဆိုၿပီး အရက္မူးေနတဲ့ KIA အရာရွိ တေယာက္နဲ႕သူ႔တပည့္သံုးေယာက္ ေရာက္လာျပီး ေသနတ္နဲ႔ ခ်ိန္တယ္ဗ် “မင္းတို႔ၿမိဳ႕ထဲမွာပဲဆႏၵျပလို႔ရမယ္ဒီမွာမရဘူး” ဆိုၿပီးလည္း ၿခိမ္းေျခာက္ခံခဲ့၇တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ အံကိုႀကိတ္ျပီး ေဒါသေတြ ၿမိဳသိပ္ခဲ့ရတာ ေပါ့ဗ်ာ။ စစ္သင္တန္းက ေတာ္ေတာ္နဲ႔မေပးဘူး အလုပ္ပဲခိုင္းေနေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြၾကား မေက်မနပ္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ “လြတ္လပ္မႈအတြက္ သံုးေပပါတ္လည္အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ ကင္းမီး ေကာက္ေထာင္ရ ေထာင္ရ” ဆိုသူနဲ႔ “ေက်ာင္းသားကြ ေခါင္းေပၚမွာ ဘယ္သူ႔မွ ထားခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး ဆံပင္ေတာင္ေမြးကတည္းပါလာလို႔” ဆိုျပီး ေျပာတဲ့သူကေျပာေပါ့ မေက်နပ္ခ်က္ ေတြ တေယာက္တေပါက္ ေျပာၾကတာေပါ့။ တရက္မွာ အလုပ္လုပ္ဖို႔ ေမာင္ေက်ာင္းေတြကို ေခၚသြားပါတယ္။ ဘိန္းခင္းစိုက္ဖို႔တဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြက မလုပ္နိုင္ဘူးလို႕ျငင္းၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားဆိုတာ ျပည္သူလူထု လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ဖို႔လာတာ ဘိန္း စိုက္ဖို႔ မဟုတ္ဘူးဆိုျပီး ျပႆနာ ျဖစ္ၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါဆို မင္းတို႔ စိုးျမတ္သူဇာပန္းခူးရမယ္ လို႔ ေျပာတယ္။ စိုးျမတ္သူဇာပန္းခူး ဆိုတာကို ကခ်င္ေဒသမွာ သင္တန္း တက္ခဲ့ဘူးသူေတြ တိုင္း သိၾကလိမ့္မယ္။ ေျခတဖက္ေျမွာက္၊ ေခါင္းကိုေမာ့၊ ေနကိုၾကည့္ျပီး၁၅ မိနစ္ ပန္းခူးတဲ့ပံု လုပ္ခုိင္းတာပါ ဒဏ္ေပးတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ ယာယီေကာ္မတီ(၅)ေယာက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဇာ္ မိုင္ကို သြားေျပျပ ေတာ့ “မင္းတို႔စိတ္ဓါတ္ေတြကို စမ္းၾကည့္တာပါ” တကယ္မလုပ္ခိုင္းပါဘူး လို႔ ေျပာတယ္တဲ့ဗ်။ အဲဒီကာလတုန္းက ပါေဂ်ာင္ေဒသမွာ ေတာင္ေတြက ေတာင္ကတံုးေတြပါ ေတာင္ေတြအားလံုးကလည္း ဘိန္းခင္းေတြပါပဲ၊ တရား၀င္ကိုခြင့္ျပဳထားတာဗ်။ ေနာက္ပိုင္း ေက်ာင္းသားနဲ႔ ျပႆနာတက္ျပီးမွ ဘိန္းခင္ေတြေပ်ာက္သြားပါတယ္။ သင္တန္းကာလမွာ ပါးရိုက္ခံရတာတို႔ တုတ္နဲ႔ရိုက္တာတို႔ေတာ့ ရိုးသြားျပီ လိုင္စင္မွာ သင္တန္းတက္တဲ့သူ အား လံုးသိပါတယ္။ ဂ်ပန္စစ္သင္တန္းလို႔ပဲ ေသနတ္ နဲ႔ခ်ိန္ျပီးလည္းရိုက္တယ္။ KIA သင္တန္း က ဥပမာေပးတာရွိတယ္ ၀ါးတရံုေကာင္းဖို႔ ၀ါးတလံုး ႏွစ္လံုးေတာ့ခုတ္ၿပီးေတာ့မွ ၀ါးရံုေကာင္း တယ္တဲ့။ သင္တန္းတက္ေနတဲ့သူေတြကို စံျပသတ္ျပမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့ဗ်ာ။ သင္တန္းကာလမွာ အသက္ကိုဖက္နဲ႔ထုပ္ထားရတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးထင္ပါရဲ့။ သင္တန္းဆင္းမွ အသက္ကို၀၀ ရွဴရဲၾကပါတယ္။ ဒါေတာင္ သင္တန္းဆင္ပြဲမွာ ေက်ာင္းသားေတြကို ေနာက္ မ ရိုက္ရမွာစိုးလို႔ဆိုၿပီး သင္တန္းကာလက အညွိးနဲ႔ သတိဆြဲခိုင္းၿပီး ဒူးပ်ံေတြ လက္သီးေတြေက်ြး လို႔ ျမင့္ေဌးဆိုတဲ့တေယာက္ သြားက်ြတ္သြားပါတယ္။ သင္တန္းျပီးေတာ့ ဗဟိုမွာလဲ ABSDF အျဖစ္ဖြဲ႔လိုက္ေတာ့ ကခ်င္ဖက္က ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ABSDF ဗဟိုရဲ့ ဦးေဆာင္ မႈေအာက္မွာ ABSDF (ကခ်င္) ကို စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကတယ္။ ကိုယ့္ေက်ာင္းသား ေကာ္မတီကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေရြးရမယ္ဆိုေတာ့ သူ႔ၿမိဳ႕နယ္ ကိုယ့္ၿမိဳ႕ နယ္ ေရြးခ်ယ္ၾကတယ္ေပါ့။ ဖြဲ႔စည္းပံုေတာ့ ဘယ္သူခ်ေပးလဲမသိ အဲဒီတုန္းက ေကာ္မတီ ျဖစ္ခဲ့ၾက တဲ့သူေတြေတာ့ သိ ၾကမွာပါ။ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္မႈနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္နံပါတ္ေတြကိုေတာ့ KIO က ကမကထ ျပဳလုပ္ေပး ခဲ့ပါတယ္။ ဖြဲ႔စည္းပံုက ထိပ္ဆံုးမွာ ဗဟိုဦးစီး (၃)ေယာက္ သူ႔ေအာက္မွာ ဗဟိုေကာ္မတီ(၇) ေယာက္ အဲဒါျပီးရင္ ခရိုင္ေကာ္တီ(၅)ေယာက္ အဲဒီတုန္းက ခရိုင္က (၅)ခရိုင္ ျမစ္ႀကီးနား၊ မိုး ေကာင္း၊ မိုးညွင္း၊ ဗန္ေမာ္၊ ေရႊကူခရိုင္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေကာ္မတီ တာ၀န္ယူသူ ေတြရဲ့ Bio တေယာက္ခ်င္းစီရဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို ေကအိုင္အိုေထာက္လွမ္ေရးက လိုက္ ၿပီးသားပါ။ သံေခ်ာင္းဟာ စစ္ဗိုလ္ျဖစ္ခ်င္သူ (ဗိုလ္ရူး) တေယာက္ဆိုတာကအစ ဆယ္တန္း ေအာင္တဲ့အခါ DSA ကို မႏၱေလးေျဖတာမရလို႔ ရန္ကုန္ကေန ေနာက္တခါသြား ေျဖဘူးတာက အစ၊ မ်ိဳး၀င္းဆိုတာ ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ပါတ္သက္ရင္ သံသယႀကီးသူ နမၼားနမ့္စေလာ္ရြာက ေကအိုင္ေအကို ဆပ္ေၾကးမေပးပဲအၿမဲခံတိုက္ ေနတဲ့ရြာက ကခ်င္ကိုမုန္းတီးသူ ဆိုတာလဲ သိ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ကိုင္တြယ္တာ သိပ္သိမ္ေမြ႔တယ္ ေက်ာင္းသား ေျမာက္ ပိုင္း ေကာ္မတီကို ေကအိုင္အိုက လိုသလိုပံုသြင္းၿပီး ေျမွာက္စားထားတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါ တယ္။ အဲဒီေတာ့ တာ၀န္ယူသူေတြကလည္း ေခါင္းေဆာင္ေတြဆိုၿပီး ေျမွာက္ကားျဖစ္ေတာ့ တာေပါ့ ေအာက္ေျခရဲေဘာ္ တခ်ိဳ႕နဲ႔လည္း သိပ္အဆင္မေျပျဖစ္လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေအာက္ ေျခက ကိုယ္တင္ထားတဲ့လူႀကီးဆိုေတာ့ ဘာမွေစာဒက မတက္ခဲ့ၾကဘူး န၀တ ကိုတိုက္ရရင္ ေက်နပ္ေနၾကသူေတြပါဗ်ာ။ ေနာက္ပိုင္း ၿမိဳ႕ေပၚနိုင္ငံေရးမွာ အဖမ္းအဆီးေတြမ်ားလာေတာ့ ေတာထဲကို ေက်ာင္းသားေတြ တဖြဲဖြဲေရာက္လာပါတယ္။ စစ္ကိုင္းတိုင္းနဲ႔ ရန္ကုန္မႏၱေလး ဖက္ေတြက ေရာက္လာတာမ်ားပါတယ္။ ေက်ာင္းသားဆိုတာကလဲ ေရာက္တာနဲ႔ေခါင္း ေဆာင္လုပ္မဲ့သူေတြဆိုေတာ့ ေခါင္းေဆာင္မႈေတြကို ေတာင္းဆိုလာၾကတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ ေကအိုင္အိုပါတီမွာတာ၀န္ ယူတဲ့ ဗိုလ္မွဴးလမိုင္ေဘာက္က “မင္းတို႔ေက်ာင္းသား ေတြ (၁၀)ေယာက္လာရင္ တေယာက္က ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္၊ ေနာက္(၅) ေယာက္ လာရင္လဲ တေယာက္က ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္၊ ေနာက္(၃)ေယာက္ လာလဲ တေယာက္ ကေက်ာင္းသား တေယာက္ထဲပဲလာလဲ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဒီေလာက္ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားတာ ေတာ္လွန္ေရး ဘယ္လို႔လုပ္ၾကမလဲ” လို႔ေျပာဘူးတယ္ဆိုပဲ။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ေက်ာင္းသားေတာ္လွန္ေရး တဖြဲဲ႔ပဲရွိရမယ္ဆိုေပမဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ေတာင္းဆိုမႈေတြမ်ားလာ ေတာ့ စစ္ကိုင္းတိုင္း အဖြဲ႔တဖြဲ႔ကို နိုင္ငံေရးအရ ဖြဲ႔ေပးလိုက္ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအဖြဲ႔က စစ္ ကိုင္းတိုင္းကိုသြားဖို႔ပဲ ကခ်င္ေဒသမွာ ရပ္တည္ဖို႔မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ပိုင္း ရန္ကုန္နဲ႔ မႏၱေလး ဖက္က ေက်ာင္းသားေတြစုၿပဳံ ေရာက္လာၾကတယ္။ ေတာင္းဆိုမႈ ေတြနဲ႔အတူ နိုင္ငံေရးအရ ေျမာက္ပိုင္းဗဟိုအျဖစ္ တိုးခ်ဲ႕ ဖြဲ႔စည္းဖို႔ ေတာင္းဆိုလာျပန္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေကအိုေအ တပ္မဟာ(၄)က ဦးမထုေနာ္“ ဟာ လက္နက္နဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လဲလွယ္လိုက္ၾကၿပီး အဲဒီေဒသမွာ ရွိေနတဲ့ ABSDF (၄၀၁)တပ္ရင္း ရွမ္းေျမာက္ ေကာ္မတီလူတခ်ိဳ႕ပါ ဦးမထုေနာ္နဲ႔ လိုက္ပါသြားရ တဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ပါေဂ်ာင္ေဒသကို ေအဘီရဲေဘာ္ရဲေမတခ်ိဳ႕ကို လႊဲေပးခဲ့ရတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္ကာလမွာ ၿမိဳ႕ေပၚနိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာလဲ အာဏာသိမ္း စစ္အုပ္စုက ေက်ာင္းသားလွႈပ္ ရွားမႈေတြျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေျမေအာက္ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ေက်ာင္းသား ပါတီေတြကို မတရားအ သင္းအျဖစ္ေၾကျငာၿပီး လိုက္လံရွင္းလင္းေနတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ေပၚနိုင္ငံ ေရး လွဳပ္ရွားေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမေတြကို တဖြဲဖြဲေရာက္လာၾက ပါ တယ္။ တဖက္မွာ တိုင္းရင္းသာေတြကို လက္နက္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လဲလွယ္ဖို႔ဆိုတဲ့ အသံေတြ ကလဲ သဲ့သဲ့ထြက္လာတဲ့ အခ်ိန္ပါ။ ေနာက္ပိုင္းမွ ျပန္ၾကားရတာက ၁၉၉၀ မွာထဲက KIO နဲ႔ န၀တ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ စေတြ႔ေနၾကၿပီသိရတယ္။ ၿမိဳ႕ေပၚနိုင္ငံေရးနဲ႔ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔ ေတြကို ကိုင္တြယ္ေနတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ဦးေဆာင္တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႔ပါ။ အဲဒီလို န၀တနဲ႔ ကမ္းလွမ္းခ်က္ယူေနတဲ့ ေကအိုင္အိုက သူ႔ေဒသနယ္ေျမထဲမွာ နိုင္ငံေရးအရ အား ေကာင္းတဲ့ ေက်ာင္းသားအဖြဲ႔ရွိေနတာကို လိုလားပါ့မလား ခင္ဗ်ာတို႔စဥ္းစား ၾကည့္ပါ။ ဒါေပမဲ့တားမရပါဘူး ေတာင္းဆိုမႈေတြမ်ားလာေတာ့ ေအဘီေျမာက္ပိုင္းကို တိုးခဲ်႕ရၿပီေပါ့။ တိုးခ်ဲ႕သာဖြဲ႔လိုက္တယ္ ေက်ေက်လည္လည္ေတာ့ရွိခဲ့ပံုမေပၚပါဘူး။ အေစာပိုင္းထဲက ေက်ာင္း သားထဲမွာ သံသယရွိသူေတြကို ေကအိုင္အို ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႔ ေက်ာင္းသား ပူးတြဲ စစ္ေဆး မႈေတြ လုပ္ေလ့ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ျပႆနာၾကီးလာေတာ့ ဖမ္းဆီးမႈေတြ သတ္ျဖတ္မႈ ေတြကို ဘာျဖစ္လို႔မတားတာလဲ။ သူတို႔တားရင္ရပါတယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ “ေအဘီ ေျမာက္ပိုင္းဆိုတာ KIO မွအပ ဘယ္အဖြဲ႔စည္းကမွ ေထာက္ပံ့ထားျခင္းမရွိပါဘူး။ မတားတဲ့ အျပင္သူတို႔ကိုယ္တိုင္ စစ္ေဆးမႈေတြ၀င္လုပ္ပါေသး တယ္”။ မ်ိဳး၀င္းရဲ့ ေက်ာင္းသားေတြထဲကို ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ၀င္လာနိုင္တယ္ဆိုတဲ့ သံသယကို အဆင္းမွာ ဘီးတတ္ေပးလိုက္တာ ထင္ရွားပါတယ္။

ေရွ႕ပိုင္းမွာေျပာခဲ့သလိုပဲ ေကအိုင္အိုနဲ႔ စေတြ႔ခဲ့ကတည္းက ရွမ္းနီနဲ႔ကခ်င္ ကိစၥကို ေျပာလာ တယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ ရွမ္းနဲ႔ကခ်င္ လူမ်ိဳးေရးအထိကရုဏ္းက ဟိုတုန္းကတည္းက ျဖစ္ခဲ့ ဘူးတဲ့ သမိုင္းကရွိေတာ့ မ်ိဳး၀င္း၊ သံေခ်ာင္းတို႔လို ရွမ္းေတြကို ကခ်င္အမ်ိဳးသားေရး အစြန္း ေရာက္ ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕က သိပ္ၾကည္ျဖဴမွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ရာနဲခ်ီတဲ့သူ ေတြကို ဖမ္းတာေတြ သတ္ျဖတ္တာေတြကို မသိမသာလႊတ္ထားလိုက္တာဟာ အဲဒီကိစၥမွာ တာ၀န္ရွိသူမ်ားအျဖစ္ ထိုးေကၽြးလိုက္ျပီး ကခ်င္ျပည္နယ္မွာရွိေနတဲ့ ေက်ာင္းသား ေတာ္လွန္ ေရးကို ေကာက္စားလိုက္တာပါပဲ။ အေတြ႔အႀကံဳအရ နုနယ္ေသးတဲ့ေက်ာင္းသားေတြဟာ သူ မ်ားႀကိဳးဆြဲရာကခဲ့ၾကရတယ္။ ေနာက္ပိုင္း လူနဲနဲပဲက်န္ေတာ့တဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ေျမာက္ပိုင္းကို ဖိအားေပးၿပီး နအဖနဲ႔ေတြ႔ခိုင္းခဲ့ပါေသးတယ္။ မရတဲ့အဆံုး မင္းတို႔ ကခ်င္ျပည္ နယ္မွာေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္လို႔မရဘူး လုပ္ခ်င္ရင္ စစ္ကိုင္းတိုင္းနဲ႔ ရွမ္းျပည္မွာ သြားလုပ္ လို႔ ကေလးရန္ေတြ႔သလို ေျပာလာပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ရွင္းပါတယ္ ဘုရားၿပီးေတာ့ ျငမ္းဆို တာ မလ္ိုေတာ့ဘူးေလ သံေခ်ာင္းတို႔ဦးေဆာင္တဲ့အဖြဲ႔လည္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကခ်င္ေဒသက ေမာင္းထုတ္ခံခဲ့ရတာပါပဲ။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ကခ်င္ေဒသမွာ မရွိေရးအတြက္ ကခ်င္ အမ်ိဳးသားေရးအစြန္းေရာက္သူေတြနဲ႔ နအဖတို႔က ႏိုင္ငံေရး ကလားဖန္ထိုးခဲ့တာပါပဲ။ ဘယ္သူေတြ ဘာေတြလုပ္ခဲ့ၾကသလဲ၊ အဲဒီတုန္းက တာ၀န္ယူခဲ့တဲ့ ကခ်င္တိုင္းရင္းသား ေခါင္း ေဆာင္ေတြ အသိဆံုးပါ။ နယ္ေျမေဒသနဲ႔ နိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္း၊ ေခတ္စနစ္ အေျခအေန ေအာက္မွာ ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္း ျပန္သတ္ၾကတဲ့ “ဂိမ္း” တခုကို ဖန္တီးခ်င္းခံခဲ့ရတာပါ။ ကစားကြင္းထဲ ေရာက္သြားၾကတဲ့ သူေတြဟာ အဲဒီဂိမ္းကို ဖန္တီးထား တဲ့သူေတြကို မျမင္ ေတာ့ပဲ ကစားပဲြမွာအနိုင္ရဖို႔အတြက္ပဲ ႀကိဳးစားတတ္ၾကပါတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းမွာ ျဖစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ကိစၥအတြက္ ျပဳသူေတြနဲ႔ ခံခဲ့ရသူေတြဟာ “အနိုင္မရနိုင္တဲ့ဂိမ္း” တခုအတြက္ အနိုင္ရဘို႔ က စားကြင္းထဲ ကစားခဲ့ၾကတဲ့သူေတြပါ။ တကယ္ရွာရမွာက အဲဒီစနစ္ကို ဖန္တီးခဲ့သူေတြက ဘယ္သူေတြလဲ သူတို႔ေတြရဲ့ နိုင္ငံေရးက စားကြက္ထဲမွာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ အသက္၊ ေသြး ေခ်ြးေတြေပးၿပီး ကစားခံခဲ့ရတယ္။ အားလံုးကို ၿခံဳၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအာင္နိုင္တို႔ သံေခ်ာင္းတို႔ လဲ သမ္ိုင္းေသ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႔လဲ အသက္ေသ အားလံုးအရႈံးေတြၾကီးပါပဲ။ ဒီအျဖစ္အ ပ်က္ေတြဟာ ေက်ာင္းသားသမိုင္းနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး အတြက္ေတာ့ ခါးသည္းတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳ သင္ခန္းစာတခုပါပဲ။



အခုလဲ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြၾကားစိတ္၀မ္းကြဲေအာင္ ဂိမ္းတခုဖန္းတီးေနျပီလား သတိထားၾကပါ။

၈၈ မ်ိဳးဆက္ဆိုရင္ လက္နက္ကိုင္ထားတဲ့သူပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေျမေအာက္လုပ္ရွားမႈပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ပါတီ ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘုန္းႀကီးပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ၿဖိဳမွာပဲ သူတို႔အာဏာကို ထိပါးေအာင္လုပ္နိုင္တဲ့ သူေတြက ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြပဲ။ ဒါေၾကာင့္၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြ ေသြးစည္းၾကပါ၊ ေက်ာခ်င္းကပ္ၾကပါ။

(မွတ္ခ်က္။ ။ ေက်ာခ်င္းကပ္ထားရန္အတြက္သာ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္မိေစနဲ႔ စကားမ်ား၊ ရန္ ျဖစ္ၾကမွာစိုးလို ့)



အညတရရဲေဘာ္